Κλασσική Εκκλησιαστική Μουσική 2 – Classic Church Music

Ψάλλει ο βυζαντινός χορός ΤΡΟΠΟΣ με Χοράρχη τον Κωνσταντίνο Αθ. Αγγελίδη.

” Ὅλοι οἱ λαοί διδάσκουν τή δική τους κουλτούρα. Οἱ Γερµανοί διδάσκουν τόν Μπάχ, τόν Μπετόβεν. Ἐµεῖς δέν ἔχουµε ἄλ­λους, ἔχουµε τόν Κουκουζέλη, τόν Κα­ρύκη… Αὐτούς πρέπει νά µάθουµε. Ἀλλά στήν Ἑλλάδα συµ­βαίνει τό ἑξῆς τροµερό: ὁτιδήποτε δυτικό θεωρεῖται ὡραιότερο.» Αὐτές οἱ σκέψεις τοῦ δασκάλου Λυκούργου Ἀγγελόπουλου ἔδωσαν τό ἔναυσµα γιά τή δηµιουργία µιᾶς νέας ἐκδοτικῆς σειρᾶς, µέ τόν γενικό τίτλο «Κλασική Ἐκκλησιαστική Μουσική».

Κλασική Ἐκκλησιαστική Μουσική εἶναι ἡ δική µας κλα­σική µουσική. «Ἡ ἱστορία της καλύπτει τή βυζαντινή καί ὑστεροβυζαντινή περίοδο, καί ἡ µακραίωνη παράδοσή της παραµένει καί σήµερα ζωντανή, ὡς µουσική τῆς Ἐκκλησίας καί µουσική κληρονοµιά τοῦ λαοῦ µας…, εἶναι ἡ µουσική µέ φιλοσοφική θέση, µορφή καί ὕφος, πού διατηρεῖ τή βασική της ταυτότητα, συνεχῶς τή διευρύνει καί σταθερά ἀναγνωρίζεται ὡς µοναδική», σύµφωνα µέ τόν συνθέτη Μιχάλη Ἀδάµη.

Ἕνας φιλόµουσος ὁµολογοῦσε κάποτε ὅτι, «ἀκούγοντας τή µουσική τῶν ἀγγέλων, κατάλαβε στήν ἀπεραντοσύνη της τά ὅρια κάθε ἄλλης µουσικῆς». Γιατί η µουσική αυτή ἔχει ἕνα πλῆρες, αὐτοτελές καί ἄρτιο µουσικό σύστηµα, σηµαντικούς ἐπώνυµους συνθέτες, µιά διαδροµή ὑψηλῆς τέχνης ἀπό τά µέσα τοῦ 10ου αἰώνα.

(Από τον πρόλογο της έκδοσης)